بعد از کربلا چه گذشت..(قسمت 8)

اهل بیت امام حسین علیه السلام از کودکانی که پدرشان در کربلا شهید شده بود،خبر شهادت پدر را مخفی میداشتند. 

دختر سه ساله ی حسین علیه السلام شبی از خواب پرید و بهانه پدر گرفت و گفت:

 بابایم حسین الان کنارم بود و مرا در آغوش گرفت...به کجا رفت؟

 اهل بیت که از خواب رقیه آگاه شده بودند صدای ضجه و ناله شان بلند شد.

صدای شیون به خانه ی یزید رسید و از خواب بیدار شد!

 پرسید در خرابه چه خبر است؟ 

گفتند دختر حسین،بهانه ی پدر گرفته است.

 یزید لعنت الله گفت: سر پدرش را برایش ببرید..

 سر حسین علیه السلام را درون طشتی نهاده و با پارچه ای میپوشانند و برای رقیه خاتون می آورند.

 او به خیال اینکه برایش غذا آورده اند فرمود: عمه جان من گرسنه نیستم،من بابایم حسین را می خواهم! 

گفتند: هرچه میخواهی در میان طشت است. دختر ابی عبدالله با دستهای کوچکش روی ظرف را برداشت...

چشمش به سر بریده پدر افتاد،سر را در آغوش گرفت و با سر پدر شروع به دردودل کرد ... بعد از ساعتی اهل بیت حسین دیدند که سر یک طرف و رقیه به طرفی افتاد و جان به جان آفرین تسلیم کرد...

حضرت سکینه نقل میکند:

 هنگامی که در خرابه شام بودیم ،شبی در خواب دیدم پنج نفر بر مرکبهایی از نور سوارند و فرشتگان انها را احاطه نموده و خادمی نیز با آنها است براهی میروند،

مرکبها گذشتند ولی خادم بر طرف من آمد و گفت: سکینه جدت رسول خدا بهت سلام میرساند. 

گفتم: سلام خدا بر رسولش، تو کیستی؟ 

گفت : من خادمی هستم از خدمه بهشت.

گفتم : این مردانی که بر مرکبهای نور سوارند،کیستند و به کجا میروند؟

 گفت اولی آدم صفی الله،دومی ابراهیم خلیل الله،سومی موسی کلیم الله، چهارمی عیسی روح الله و پنجمی که محاسنش را در دست گرفته،گاهی می افتد و برمیخیزد...

 او جدت رسول خداست ،که برای زیارت پدرت حسین به کربلا میروند.

همینکه نام جدم را شنیدم به سویش دویدم تا از مصائبی که بر ما گذشته او را خبر بدهم و بگویم ستمکاران با ما چه کرده اند،

که ناگهان دیدم پنج هودج از نور به زمین فرود آمدند و در میان هر هودج خانمی نشسته. 

پرسیدم اینان کیستند؟

گفت: اولی حوا ام البشر، دومی آسیه بنت مزاحم، سومی مریم دختر عمران، چهارمی خدیجه خویلد، و اون خانومی که دست بر سر نهاده گاهی می افتدو گاهی برمیخیزد جده ی تو فاطمه دختر رسول خداست.

گفتم میروم و به جده ام فاطمه شکایت این ستمکاران را مینمایم.دویدم جلوی حضرت زهرا را گرفتم و گریه کنان گفتم:

 مادر،مادر بخدا قسم حق مارا منکر شدند...

مادر،مادر بخدا سوگند جمع مارا پراکنده ساختند،

مادر..مادر بخدا پدرم حسین را شهید کردند..

فرمود: سکینه جان دیگر بس است.ناله ات جگرم را آتش زد و بندهای قلبم را برید،

این پیراهن آغشته به خون پدرت حسین است که از خود جدا نمیکنم تا خدا را ملاقات نمایم...

 که ناگهان از خواب بیدار شدم...

 پس از آنکه یزید دریافت که برنامه قتل حسین بر خلاف تصوراتش نتوانست محبت اهل بیت را از دلها بیرون کند

 و نه تنها حکومتش تثبیت نشد بلکه متزلزل گشت و با واکنش قتل حسین علیه السلام از همه طرف رو به رو شد.

 در مقام گرامیداشت ظاهری اهل بیت برآمد و آنان را در مجلسی خصوصی احضار کرد و گفت:شما دوست دارید در شام بمانید و با عزت و احترام زندگی کنید و همواره مورد لطف حکومت باقی بمانید

 یا به مدینه برگردید و سه حاجت شما بر آورده گردد؟

ادامه دارد...

 اعیان الشیعه ج 1 ص626. 

مقرم 456 

نفس المهموم ص 466

بحار ج 45 ص 144

#_معاونت_فرهنگی پایگاه مقاومت بسیج شهید باهنر دانشگاه سمنان