بعد از کربلا چه گذشت...(قسمت ۵)

آقای نوروزیان (امور عمومی دانشگاه):

 بعد از کربلا چه گذشت...(قسمت 5)

 

 

چون اهل بیت علیه السلام وارد شهر شدند، 

ام کلثوم علیها السلام به شمر گفت: حاجتی دارم ممکن است آنرا انجام دهی؟ 

 

ما را از دروازه ای وارد کنید که تماشاچی کمتر باشد و به کسانی که سرها را حمل میکنند بگو سرها را از محفل زنها دور کنند که در معرض دید اینهمه تماشاچی نباشیم! 

 

شمر پست فطرت دقیقا برعکس دستور داد سرها را بالای نیزه ها نصب کنند و در کنار محمل زنها حرکت دهند و آنها را از دروازه بزرگ شهر وارد کردند...

 

 سهل ابن سعد میگوید: برای زیارت بیت المقدس رفته بودم عبورم به شام افتاد .

 

دیدم تمام شهر آذین بسته شده و مردم به رقص و پایکوبی مشغولند! با خودم گفتم ایا برای مردم شام عیدی هست که من بیخبرم؟!

 

ناگهان دیدم در گوشه ای چند نفر به آرامی مشغول صحبت هستند. گفتم: آیا برای شما شامی ها عیدی است که ما بی خبریم؟

 

 گفتند : پیرمرد غریبی؟ گفتم من سهل از صحابه رسول خدایم.

گفتند: سهل تعجب نمیکنی چرا از آسمان خون نمیبارد و زمین اهلش را فرو نمیبرد؟ 

گفتم: مگر چه شده؟ گفتند: سر حسین فرزند رسول خدا را برای یزید هدیه آورده اند!

 

گفتم: الله اکبر! سرحسین را می اورند و مردم این چنین خوشحالی میکنند؟!!

 

 جلوی دروازه آمدم، سواری را دیدم که نیزه ای در دست دارد که سری روی آن است که شبیه ترین انسانها به رسول خدا است.

نزدیک یکی از زنان اهل بیت رفتم و گفتم: ایا حاجتی داری که من بتوانم انجام دهم؟

 

حضرت سکینه فرمود: ای سهل به کسی که این سر را حمل میکند بگو اندکی جلوتر برود تا مردان کمتر مارا نگاه کنند.. 

 

جلوتر رفتم و به آن مرد گفتم: اگر سر را جلوتر ببری چهارصد دینار به تو میدهم. مرد پذیرفت و سر را جلوتر برد.

 

 از علی ابن الحسین روایت شده:

  هنگامیکه مارا بر یزید وارد کردند دوازده جوان و اطفال ذکور که همه را به ریسمان بسته بودند جلو یزید قرار گرفتیم و گفتیم:

 یزید تو رو به خدا چه فکر میکنی اگر رسول خدا ما را به این حالت ببیند؟

یزید دستور داد بند از ما برداشتند.

 

 فاطمه دختر ابی عبدالله فرمود: ای یزید! دختران رسول خدا و اسیری..؟

 

ناگهان زنی از بنی هاشم و دوستداران اهل بیت که در قصر یزید بود شیون کشید و گفت: ای حبیبم حسین، ای سید اهل بیت رسول خدا...ای پسر رسول خدا..ای کشته ی اولاد زنا..

 ندبه و گریه های این زن همه زنان اهل مجلس را گریانید.

 

مردی از اهل شام که فکر میکرد اهل بیت پیغمبر از خوارج هستند فاطمه دختر امام حسین را دید و از یزید خواست دختر را به او ببخشد.

 

 زینب دختر علی علیه السلام غضبناک شد و با پرخاش گفت: دعوی دروغ کردی و پست تر از انی هستی که چنین خواهشی کنی که نه برای تو و نه امیرت جایز نیست!

 

 یزید از گفتار حضرت زینب خشمگین شد و گفت: ادعای دروغ میکنی!اگر بخواهم میتوانم! 

 

زینب سلام الله فرمود: چنین نیست! خدا چنین اختیاری به تو نداده مگر اینکه از دین ما خارج بشی و به دین دیگری در آیی! 

 

مرد شامی دوباره درخواستش را تکرار کرد و گفت این دختر را به من ببخش. 

یزید نتوانست جوابی به حضرت زینب بدهد و چون سرشکسته شده بود به مرد شامی گفت: خفه شو خدا مرگ حتمی به تو ببخشد...

 

ادامه دارد...

 

 

بحار ج 45،ص129.

حیات الحسین ج 3/ص371

نفس المهموم ص 433

 طبری ج 7 ص381.

ارشاد ص246. 

کامل ج4 ص86

روضه الواعظین ص 164

 

 

#_معاونت_فرهنگی پایگاه مقاومت بسیج شهید باهنر دانشگاه سمنان

کلمات کلیدی
مدیر سیستم
تهیه کننده:

مدیر سیستم

0 نظر برای این محتوا وجود دارد

نظر دهید

متن درون تصویر امنیتی را وارد نمائید:

متن درون تصویر را در جعبه متن زیر وارد نمائید *